بی دلهره عاشق باش              بی ثانیه ای تردید

حالا که نگاه تو                         دنیارو به من بخشید

بی دلهره عاشق باش               تا آیینه راهی نیست

نزدیک بیا خوبم                         یک بوسه گناهی نیست

چشمامو نمی بندم                   از خواب گریزونم

بیدارم و تو فکر                           چشمای تو می مونم

هم صحبت بارونی                       همزاد گل یاسی

چشمای منو بهتر                        از آیینه می شناسی

من معنی دریای                          آغوشتو می دونم

یک لحظه بدون تو                        من زنده نمی مونم

بی دلهره عاشق باش                   از عطر تو سرشارم

دلواپس چی هستی                     تنهات نمی ذارم

می گی عاشقم شدی خدا کنه

کی دلش میاد با تو بد تا کنه

بسکه اون چشمای تو مهربونه

کی دلش میاد تو رو برنجونه

کی دلش میاد که تنهات بذاره

کی میتونه بگه دوست نداره

توی این شبای بارونی و خیس

کی میتونه بگه دلتنگ تو نیس

بسکه چشمای تو پاک و روشنه

کی دلش میاد ازت دل بکنه

تو گوشم می گی که عاشق منی

باز داری حرفای شیرین می زنی

می گی هر جا که بری باهات میام

می گم هر جور که باشی تو رو می خوام

باز منو به اوج رویا می بری

تو که از تموم دنیا بهتری

معنی عاشقی رو خوب می دونی

می گی عاشقی رو حرفت می مونی

واسه من که عاشقم همین بسه

هر کی عاشقه به عشقش برسه

قلبت مال من

دیگه هیچ نشونه ای / از اونهمه عاشقی نیس

جا گذاشتیم همه رو / تو کاغذای چکنویس

همه ی خاطره ها / مونده توی دفتر باد

با سکوت من و تو / چی به سر قصه می یاد

واسه مرگ گلامون / به باغبون پیله نکن

خودمون مقصریم / به این و اون پیله نکن

با یه خورشید دیگه / می شه جوونه زد ولی

من هنوز تورو می خوام / تویی که عشق اولی

چرا گریه می کنی / گریه که درمون نمی شه

اینطوری تو شبامون / ستاره مهمون نمی شه

باید این فاصله رو / عاشقونه خط بزنیم

دیکته های غلطو / دونه دونه خط بزنیم

حالا که قصه ی ما / رسیده به آخر خط

بیا باز شروع کنیم / یه بار دیگه از سر خط ....

چقدرعجیبه که تا مریض نشی کسی برات گل نمی یاره تا گریه نکنی کسی نوازشت نمی کنه تا فریاد نکشی کسی به طرفت برنمی گرده تا قصد رفتن نکنی کسی به دیدنت نمی یاد و تا وقتی نمیری کسی تورو نمی بخشه

هرگاه طلوع خورشید از مغرب به مشرق را دیدی

هرگاه پرواز ماهیان را دیدی

هرگاه شنای کبوتران را دیدی

هرگاه وفای آدمیان را دیدی

آنگاه بدان که فراموشت کردم

من رضای تو جستم

نشان روی تو جستم  بهر کجا  که رسیدم

                                    ز مهر در تو  نشانی  نه دیدم  و نه شنیدم

چه رنجها که  نیامد برویم  از غم  رویت

                                    چه جورها که ز دست تو در جهان نکشیدم

هزار نیش  جفا از تو  نوش کردم و رفتم    

                                    هزار  تیر  بلا از  تو  خوردم  و  نرمیدم

بجای من تو اگر صد هزار دوست گزیدی

                                    بدوستی ،  که  بجای  تو  دیگری  نگزیدم

بسی تو عهد شکستی که من رضای تو جستم

                                    بسی  تو مهر بریدی  که از تو من نبریدم

ازآن زمان که چو خواجو عنان دل به تو دادم

                                    بجان رسیدم  و  هرگز بکام  دل  نرسیدم

منتظر به راهت

شب و تنهایی غربت ، تو چشام اشک پر از خون

یه دل شکسته از یار  ، یه دل پر غم داغون

انتظار از تو ندارم منو تنها جا بذاری

تک و تنها توی دنیا تو منو دوسم نداری

هر کی جدا کرد تو رو از من

الهی غصه بگیره

توی تنهایی غربت بی کس بیاد و بمیره

بی تو از حسرت دوری دل من داره میمیره

تا تو برگردی دوباره دل من آروم بگیره

کاشکی بفهمی کی دوست داشت

گل مهر رو کی برات کاشت

کی تو غم ها و تو غصت

موند و اون اشکات رو برداشت

اما من هنوز تو یادم  تو رو تنها نمی زارم

منتظر به راهت تا تو برگردی دوباره

بیا دنیارو تقسیم کنیم،ستاره ها مال تو

 آسمون مال من،ماه مال تو خورشید مال

من،

اصلا" همشون مال تو

ولی

 تو مال من